zuidelijk afrika

dag 16 6 november
Een kort ritje naar Rundu In dit stadje kon je nog je Namibische dollars uitgeven. Hier hed je een KFC. Je moet niet denken dat de KFC het zelfde is als Nederland. Het smaakte niet lekker en er was verder weinig faciliteiten zoals een toilet.
In een shopping mall was een grote supermarkt.Deze had best wel veel. We moesten voor de volgende dag onze lunch kopen en drinken.
Na deze boodschappen gingen we verder naar ons verblijf hier. Omdat een weg was afgezet was Steve even de weg kwijt.Na veel zoeken kwamen we toch op de goede weg. De lodge lag niet aan de hoofdweg maar 3km. er vandaan. Deze weg was een vreselijke zandweg. Wij werden in de bus door elkaar geschut en vlogen in de lucht.
Aangekomen bij de lodge kregen wij eerst een toespraak over de te maken excursies. Een bezoek aan een dorpje, een boot tocht op de Ovakanga rivier en tot slot het bij wonen van een optreden van de bewoners al daar.dans en zang. De boot tocht was het leukst Je voer op de rivier en kon allerlei vogels spotten. Halverwege stopten wij bij de oever van Angola. Hier stapten wij uit. Wij waren dus illegaal in Angola.
De volgende dag hadden we een lange rit voor de boeg.

dag 17 7 november

Vandaag een lange rit naar Botswana 680km.
Na ongeveer 3 uur rijden kamen wij bij de grens van Namibië.Bij de douane duurde het even iedereen moest een formulier invullen en dat werd gecontroleerd met je paspoort.Als het goed was kreeg je een stempel. Steve moest nog allerlei dingen invullen bij de politie.
Daarna gingen we het land uit naar Botswana. Hier moest je ook een formulier invullen dan wer je gecontroleerd met je paspoort Ook hier kreeg je een stempel.
Verder ging het wel vlot.
Even stoppen bij een klein winkeltje en een plas stop. Omdat het plassen niet door ging omdat de wc op slot was gingen we door rijden. Wij zouden ergens in de bosjes plassen, maar voordat het zover was werd Steve aangehouden door de politie. Zou te hard hebben gereden.. Volgens de poltie stond er een bord van 80km. maar volgens Steve was er geen bord. Hij reed 89km dat zou dus 9 km te hard zijn. Daarvoor moest hij 600 Pula betalen maar dat wilde hij niet omdat er geenbord hard gestaan. Hij ging in beroep.
We reden verder naar ons verblijf. Onderweg hebben we een enorme onweersbui gehad. Eindelijk kwamen we aan in Maun waar we twee nachten zouden blijven.
Voor het avond eten moesten we naar een andere locatie. Dat was een groot restaurant. Daar ging alles mis wat betrefd het eten. De serveerster kon het niet aan. En het duurde te lang.